مقدمه:
تاریخ معاصر ایران آکنده از وقایع و حوادث گوناگون است و دهه ی 20ش، در این میان جایگاه ویژه ای دارد و نفت یکی از جنجال برانگیزترین مسایل دهه ی 20 به شمار می رود. در آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی و در شرایطی که ایران هنوز در اشغال متفقین بود، شرکتهای نفتی امریکا و انگلیس برای بهدست آوردن امتیاز نفت در مناطق جنوب شرقی ایران، با دولت وارد مذاکره شدند و شوروی هم بعد از اطلاع از این تلاشها، در شهریور 1323ش، هیأتی را به ریاست "کافتارادزه" برای تقاضای امتیاز نفت شمال به ایران اعزام کرد. با مخالفت مجلس، دولت از انجام هرگونه مذاکرات با کشورهای خارجی برای امتیاز نفت ممنوع شده و برای این کار مجازات هم در نظر گرفته شد. از طرف دیگر در خارج از مجلس و در میان تودهی مردم هم احساسات و افکار ضد انگلیسی به شدت در جریان بود و آیت الله کاشانی در کانون حمایت های مردمی قرار داشت. در چنین شرایطی در 15 بهمن 1327، حادثه ی ترور شاه در دانشگاه تهران به وقوع پیوست.[1]
حماسهای که مردم ایران با حضور میلیونی خود در 9 دی آفریدند، سه تاثیر متفاوت بر سه گروه مختلف داشت. اول باعث دلگرمی و احساس غرور و قدرت خود مردم ایران و دوستان انقلاب شد. دوم خشم و عصبانیت دشمنان را به همراه داشت و سوم باعث بیداری عدهای شد .
با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوی جایگاه ابدی سفر میکنم. و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم. و از خدای رحمان و رحیم میخواهم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد...